شهر دَرَق که پرجمعیتترین شهر خراسان شمالی به غیر از مراکز شهرستان میباشد در جنوب غربی استان خراسان شمالی جای دارد و از نظر تقسیمات سیاسی در بخش مرکزی شهرستان گرمه قرار دارد. این شهر با توجه به واقع شدن در نقطه تلاقی سه استان خراسان شمالی، سمنان و گلستان و با توجه به میزان زیاد تولیدات محصولات کشاورزی و همچنین جمعیت زیاد و آبادیهای زیاد اطراف آن مستعد مرکزیت بخش میباشد. در سال ۱۳۹۰، جمعیت شهر ۷,۲۳۶ نفر بوده است. این شهر ۵۹ شهید و ۴ آزاده و ۲۰۰ جانباز و ۸۰۰ رزمنده دارد و به نسبت جمعیت مقام اول را در سطح کشور از نظر شرکت در جبهه داشته است.
واژه درق به معنی «سخت از هر چیز، قسمت سخت از هر چیزی (اسم) سپری که از پوست گاو یا گاومیش یا کرگدن سازند» و برخی بر این باورند که واژه درق تغییر شکل یافته دَرّه است و به خاطر جایگاه جغرافیایی شهر که در دَرّه واقع شدهاست بدان اطلاق شده است. نام درق در متون تاریخی دوره تیموری از جمله در جغرافیای حافظ ابرو به شکل دره آمده است. مطلع الشمس در دوره قاجار نیز از همین نام استفاده کرده است.
از آنجایی که بسیاری از اوقات تصور می شود که طعم غذا در هواپیما متفاوت است، خطوط هوایی سرگرم امتحان راه هایی هستند تا اشتها و عادت های خوراکی ما را در پرواز
به حالت عادی برگردانند!
حسینیه جاجرمی از یادمانهای اواخر دورۀ قاجار در شهر بجنورد است که به استناد کتیبه موجود در سال ۱۳۲۵ هجری قمری به دست استاد غلامرضا بنا یزدی ساخته شده است. این بنا یک نمونه معماری سنتی از نوع حیاط مرکزی است که نوعی معماری درونگرا قلمداد می شود و در آن تمام درب و پنجره ها و نورگیرهای رو به حیاط باز می شوند. طرح کلی پلان بنا مربع شکل است و در ضلع شرقی و غربی از دو طبقه تشکیل شده که در مجموع حدود ۶۰۰ متر مربع مساحت دارد. ورودی حسینیه از طریق یک هشتی به حیاط مرکزی متصل شده که با دو رشته پلکان در گوشه های شمال شرقی جنوب غربی به مهتابی های طبقه فوقانی راه می یابد. سقف هشتی بنا در قسمت ورودی و تمام حجره های طبقه پایین با قوس کلیل پوشش یافته و طبقه بالا به صورت تیرپوش است. بخشهای مختلف بنا با آرایه های معماری از قبیل آجرکاری، گچبری، مقرنسکاری و کتیبههایی تزئین شده است. قسمت بالایی دیوار ایوان شرقی یک افریز تزیینی با کتیبه به خط نستعلیق دارد که در آن گزیده ای از ترکیب بند مشهور محتشم کاشانی در مرثیه شهدای کربلا (باز این چه شورش است) گچبری شده است. این اشعار متناسب کاربری اصلی این بنا به عنوان حسینیه و محل عزاداری سوگواران سید الشهدا (ع) است.
محوطه باستانی شهر
سوخته در هزاره دوم و سوم قبل از میلاد، توسط مهاجرانی که از چهار گوشه منطقه
سیستان به آن مهاجرت کردهاند؛ بنا شده است. سند یا کتیبهای که نام واقعی و
قدیمی این شهر را مشخص کند تاکنون به دست نیامده و به دلیل آتشسوزی در دو دوره
زمانی بین سالهای 3200 تا 2750 قبل از میلاد "شهر سوخته" نامیده میشود. شهر سوخته
دارای تشکیلات مرتب و منظمی بوده و از بعد سازماندهی اجتماعی نیز جزو شهرهای
پیشرفته زمان خود بوده است. وجود نظام مرتب و منظم آبرسانی و تخلیه
فاضلاب، دانش پزشکی پیشرفته و صدها عامل دیگر بر اهمیت این منطقه افزوده است
.
آرامگاه امامزاده زکریا در فاصله ای 85 کیلومتری شهرستان شیروان و در ارتفاع 2816 متری از سطح دریا قرار دارد و مکان زیبا و خوش اب وهوایی برای جذب توریست و زائر است.