معماری حسینیه جاجرمی های بجنورد

حسینیه جاجرمی از یادمانهای اواخر دورۀ قاجار در شهر بجنورد است که به استناد کتیبه موجود در سال ۱۳۲۵ هجری قمری به دست استاد غلامرضا بنا یزدی ساخته شده است. این بنا یک نمونه معماری سنتی از نوع حیاط مرکزی است که نوعی معماری درونگرا قلمداد می شود و در آن تمام درب و پنجره ها و نورگیرهای رو به حیاط باز می شوند. طرح کلی پلان بنا مربع شکل است و در ضلع شرقی و غربی از دو طبقه تشکیل شده که در مجموع حدود ۶۰۰ متر مربع مساحت دارد. ورودی حسینیه از طریق یک هشتی به حیاط مرکزی متصل شده که با دو رشته پلکان در گوشه های شمال شرقی جنوب غربی به مهتابی های طبقه فوقانی راه می یابد. سقف هشتی بنا در قسمت ورودی و تمام حجره های طبقه پایین با قوس کلیل پوشش یافته و طبقه بالا به صورت تیرپوش است. بخش­های مختلف بنا با آرایه های معماری از قبیل آجرکاری، گچبری، مقرنس­کاری و کتیبه­هایی تزئین شده است. قسمت بالایی دیوار ایوان شرقی یک افریز تزیینی با کتیبه به خط نستعلیق دارد که در آن گزیده ای از ترکیب بند مشهور محتشم کاشانی در مرثیه شهدای کربلا (باز این چه شورش است) گچبری شده است. این اشعار متناسب کاربری اصلی این بنا به عنوان حسینیه و محل عزاداری سوگواران سید الشهدا (ع) است.

بنای اولیه حسینیه به استناد قول مالک (مرحوم حاج علی اکبر جاجرمی) در ابتدا کاربری مسکونی داشته و بعدها وقف حسینیه شده و هر ساله ماه صفر در آن عزاداری می شود.

به هر حال پس از آسیب دیدن و متروک شدن بنا در دهه های پس خانوادۀ واقف آنرا به شرط حفظ و احیا و رعایت مفاد وقفنامه در اختیار اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و

گردشگری خراسان شمالی قرار داده اند

 .

اداره کل میراث فرهنگی ،صنایع دستی و گردشگری استان با هدف احیا این بنای تاریخی، مطالعه، استحکام بخشی و مرمت آن را از سال 1384 شروع و در آبان ماه سال 1390 به پایان رساند.

هم اکنون حسینه جاجرمی به عنوان موزه ، بازارچه صنایع دستی و سفره خانه سنتی استفاده می شود و در ایام محرم مراسم عزاداری در آن برگزار می گردد