منطقه ییلاقی زوارم در 28 کیلومتری جنوب شرقی شیروان و 83 کیلومتری بجنورد قرار دارد. در این منطقه چشمهسارها، آبشارها، حوضچههای سنگی، کوههای سر به فلک کشیده، باغهای میوه، رودخانه پرآب، مراتع غنی و انواع گیاهان دارویی و خوراکی دیده میشود. از کوههای تخت میرزا رودخانه زوارم سرچشمه میگیرد که در مسیر خود پس از مشروب نمودن مزارع و باغهای روستاهای زوارم، شیرآباد، ورقی، عبدآباد و توده، به رودخانه اترک میپیوندد. سواحل این رودخانه اتراقگاه مناسبی برای گردشگران میباشد.
روستای گلیان یکی از ۳۶۵ روستای نمونه گردشگری ایران و همچنین جز سه روستای نمونه گردشگری شهرستان شیروان در خراسان شمالی میباشد.روستای گلیان یکی از روستاهای بسیار قدیمی شیروان استاین روستا در درهای واقع شده که دو قلعه بالای ده ساختهاند، یکی این طرف دره و دیگری آن طرف، قلعهای مستحکم و بزرگ و قدیمی است که به قلعه موسیخان معروف است. این قلعه دهنهای را که از سمت کوه اسفراین میآمد، حفظ و نگهبانی میکرد. در بالای دو کوه مشرق و مغرب از هر طرف به فاصله هزار و پانصد ذرع سه برج ساخته شده است که دهنه شمالی این دره که منتهای باغات است معلوم نیست که به چه واسطه محفوظ بوده است، قلعه داشته یا سنگری بسته است.آب رودخانه که از گلیان جاری است، به طرف شیروان روان میباشد.
گلیان شهر بزرگی بوده و ۷ حمام داشته و امروزه آثاری از آن حمامها باقی نمانده است در گلیان مقبره و بقعه معتبری است معروف به مقبره بابا توکل. وسعت بقعه شش متر و مصالح به کار رفته در آن از سنگ و گچ بوده و از قرار معلوم بابا توکل از مشایخ عرفا و مرتاضین بوده است. در شمال مقبره بابا توکل، امیر شمسالدین محمد بن نظام الدین ولی بیگ مدفون بوده است. سنگ قبر او را اهالی از زیر آوار قبه بقعه خرابه بیرون آورده، شسته و پاک کرده و بر مزار قبربابا توکل نصب کردهاند که امروزه اثری ازآن باقی نمانده است. از دیگر آثار تاریخی این روستا میتوان به غار کافر قلعه، گبر خانه، مسجد جامعاشاره کرد.اقتصاد گلیان در مرحله اول بر کشاورزی وباغداری و در مرحله دوم بر دامداری متکی است و محصولات آن گندم و جو و کشمش و پیاز سیب زمینی و گردو است. مردم این روستا به پرورش ماهی نیز اشتغال دارند.صنایع دستی آن نیز قالیبافی و گلیم بافی است که در چندین کارگاه آماده و برای پرداخت و کارهای نهایی به مشهد صادر میشوند.درصد باسوادان مردم گلیان بالاست. روستای گلیان با توجه به مناظر طبیعی و چشمه سارهای فراوان و رودخانه و باغهای پردرخت، یکی از مناطق ییلاقی و گردشگری شیروان است که مردم زیادی از شیروان در روزهای تعطیل برای تفریح به آنجا میآیند. همچنین این روستا در موسیقی مقامی دارای سبکی به نام سبک دوتار گلیانی می باشد ودر این عرصه هنرمندان به نامی داشته و دارد
منطقه حفاظت شده گلول در موقعیت جغرافیایی در استان خراسان شمالی واقع است. این منطقه با مساحت تقریبى ۰۰۰‚۱۷ هکتار، در ۷۰ کیلومترى شمال شهر شیروان و در حدود نوار مرزى ایران و ترکمنستان قرار دارد. در این منطقه جنگلهاى تُنُک اُرُس و مراتع سرسبزى وجود دارد و گونهگونى حیاتوحش آن نیز قابل توجه است.
روستای قلعه زو از توابع بخش مرکزی شهرستان شیروان، با مختصات جغرافیایی 57 درجه و 47 دقیقه طول شرقی و 37 درجه و 30 دقیقه عرض شمالی، در 24 کیلومتری شمال غربی شهر شیروان و 79 کیلومتری شرق بجنورد قرار دارد.روستای قلعه زو از شمال به روستای چوکانلو، از شمال غرب به کوه کمردراز و تنگه تیمور لنگ از غرب به روستای شهید نجات و خطاب، از جنوب به روستای بیگان، از شرق به روستاهای شورک و منصوران و از شمال شرق به کوه بخوریک محدود میشود.
ارتفاع این روستای کوهپایهای از سطح دریا 1300 متر است که بر دامنه کوه و در میان دره ”زو“ استقرار یافته است. آب و هوای آن خشک و سرد کوهستانی است. میانگین بارندگی سالانه آن حدود 179 میلیمتر گزارش شده است و رودخانه ”کال زو“ در غرب آن جریان دارد.روستای قلعه زو بیش از پنج قرن قدمت دارد. این روستا، در گذشته خاننشین و محل حکمرانی امرای تیموری بوده است. قلعه بزرگ و مخروبه تیموری در قله یکی از کوههای ضلع غربی روستا، از آثار آن دوره است. هسته اولیه روستا در ابتدای تنگه یا دره ”زو“ و همجواری آن با قلعه موجب این نام شده است.
روستای
بیگان
BEI GAN
این روستا در فاصله 15 کیلومتری غرب شیروان و در نزدیکی جاده کناره مشهد ـ تهران قرار گرفته است که ازطرف شمال با روستاهای شوریک و قلعه زو و از جنوب با روستای رضاآباد و کارخانه قند شیروان و از شرق با روستاهای منصوران و زیارت و از غرب با روستای شهرستان بجنورد در ارتباط می باشد . این روستا دارای 138 خانوار و 729 نفر جمعیت است که مردمش به زبان کردی تکلم می کنند و جزء دهستان زیارت است . بیگان در دامنه کم شیب کوهی قرار دارد که زمینهای مزروعی آن به وسیله قناتی پرآب و چاههای عمیق آبیاری می شود . کارخانه قند شیروان در زمینهای این روستا احداث شده است . جاده سابق شیروان ـ بجنورد از مرکز این روستا می گذشت . از نظر وضع اقتصادی ، مردم دارای فعالیت زارعی ، باغداری و دامداری می باشند . محصولات عمده روستا : گندم و جو ، چغندرقند و کشمش و مقداری سردرختی است . این روستا دارای محل زیارتی می باشد که دارای شجرنامه موثق نیست . صنایع دستی آن قالیبافی است و به علت نزدیکی به کارخانه قند و جاده آسفالته و ارتباط سریع با شهردر سالهای اخیر پیشرفت محسوسی داشته است . با توجه به شیب کوههای شمالی بیگان و وجود چشمه های کوچک درآن اگر حفر چندین چاه عمیق با اسلوب فنی در این منطقه انجام گیرد آبدهی آن زیاد خواهد بود . امکانات روستا در حال حاضر شامل : راه آسفالته ، سرویس ایاب و ذهاب ، دبستان ، حمام ، شبکه برق ، تلفن ، لوله کشی آب آشامیدنی ، شورای ده و شرکت تعاونی است .