به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران بجنورد، بجنورد مرکز خراسان شمالی با سوغات آبنیات معروف به شکر پنیر نیز است کام مسافران خود را شیرین کرده و هرگاه از این شهر نامی برده میشود.
آبنبات بجنورد یا شکرپنیر را از خمیر کش داده شده شکر که موجب سفید شدن رنگ آن میشود، تولید میکنند.
این خمیر را از قالبهای مخصوص و در اندازههای دو سانتیمتر مکعبی عبور میدهند
و پس از خشک شدن در کمتر از یک ساعت در پاکتهای پلاستیکی نیم تا یک کیلوگرم بستهبندی
و به بازار عرضه میکنند
.
خمیر آبنبات به مغز گردو، مغز پسته، هل، دارچین، پودر لیمو، کنجد و سایرمواد مغذی و معطر نیز آغشته و آبنباتهایی به همین نام به بازار عرضه میشود.
آبنبات بجنورد در استانهای مجاور خراسان شمالی به ویژه خراسان رضوی بازار مصرف خوبی دارد.
سفره کردی، لباس های محلی، قالی، گلیم، چارق پشتی و قالیچه های مرغوب ترکمنی، قره قوروت، کشک و انگور در بجنورد قالیچه و 'خرسگ'، جاجیم، نمد، پوستین، خشکبار و سیب بهاره در شیروان، چادر شب روئین، حوله دستی در اسفراین، کلاه کرکی جاجرمی در جاجرم، جل و زیور آلات اسب اصیل ترکمن و کشمش و آجیل از دیگر سوغات خراسان شمالی هستند.
کشک، قره قروت، ماست خشک و انواع خشکبار نظیر گردو و کشمش سوغات شهرستانهای فاروج، شیروان، مانه و سملقان، بجنورد، جاجرم و گرمه را تشکیل می دهد.
کشمش بیدانه که از انگورهای مرغوب تولید می شود سوغات شهرستانهای شیروان و فاورج است و انگور کلاهداری که تا عید نیز در سردخانه ماندگاری دارد شیرین و قرمز رنگ است و سوغات پرطرفدار شهرستان بجنورد است.
صنایع دستی خراسان شمالی به عنوان بخشی از جاذبه گردشگری استان که هر ساله مسافران زیادی را پذیرا است، جایگاه خاص خود را دارد.
تولیدات صنایع دستی در این خطه با توجه به زیست قومیتهای مختلف کرد، ترک، ترکمن، تات و فارس در استان از تنوع چشمگیری برخوردار است.
گلیمبافی، زیلوبافی، سفره کردی، پلاس، پاپوشهای سنتی، چارق دوزی، ساخت و سازهای سنتی، رنگرزی سنتی و دوخت لباسهای محلی و نمدمالی از جمله صنایع دستی تولید شده دراستان است.
گلیم، نوعی فرش پرزدار است که با درگیری تار و پود به یکدیگر ایجاد می شود و از جمله قدیمی ترین زیراندازها است که محققان سابقه هفت هزار ساله برای آن تخمین می زنند.
الیاف استفاده شده در این زیرانداز عمدتا از نوع طبیعی بوده و بیشتر برای زیر انداز یا تزئین به کار می رود.
طرح گلیم های تولیدی در این خطه متاثر از فرهنگ سنتی و محیط جغرافیایی طبیعی بافندگان است و در بیشتر روستاهای استان هنگام بافت از نقشه استفاده نمی شود و از نقوش ذهنی که دارای تنوع بیشتری هستند، استفاده می شود.
گلیم های تولیدی این خطه دارای بافت یکر و دورو هستند و کاربری آنها به عنوان روفرشی، رومیزی، جوال، خورجین، پادری، کناره، گلیم زیرانداز، گلیم تزیینی مانند تابلو، رختخواب بند، کوله پشتی، رومبلی، کفش و کیف زنانه، جوراب، دستکش و چاروق و زانو بند مرسوم است.
سفره کردی، رایج ترین هنر عشایر کرد، بافت نوعی گلیم به نام سفره کردی است که بازگو کننده داستان زندگی بافنده است.
این هنر مختص به خراسان و از بافته های منحصر به فرد زنان کرد عشایر این خطه است که در شهرستانهای بجنورد، مانه و سملقان، شیروان، فاروج و اسفراین رواج دارد.
سفره کردی در ابعاد مختلف به نقشهای بسیار زیبا و با مضامین و مفاهیم عمیق که ریشه در باورهای این منطقه دارد، از جنس پشم بافته می شود.
نقش های به کار رفته در این دست بافته ها نیز دارای تنوع بسیاری بوده که عمدتا شامل نقش های انتزاعی گیاهی، حیوانی و نقوش هندسی و بر اساس سه شکل مربع، مثلث و دایره است.
جاجیم بافی، جاجیم دست بافته ای ضخیم شبیه پلاس یا گلیم که راه راه و رنگین است و مانند سایر دست بافته ها به عنوان زیرانداز استفاده می شود و جنس آن عمدتا از پشم انتخاب می شود.
رنگ و نقش جاجیم متنوع و نمادهایی مانند جوان بودن بافنده و امید به آینده ای روشن را دربر دارد.
فرش و قالیچه ترکمن، فرش ترکمن هنر دست زنان ترکمن خراسان شمالی است که در منطقه مرزی و ترکمن نشین 'جرگلان' بجنورد و شهرستان مانه وسملقان رواج دارد و نقش های بسیار زیبا و خاص آن چشم را نوازش می دهد.
عمدتا نقش های فرش ترکمن از لحاظ شکل هندسی و شکستگی خطوط، خاص مردم کوچ نشین است که به صورت ذهنی و در انواع طرحهای ترکمن یموتی، شانه ای، آغال، چهار قاب، 'غزال گز' و قاشقی بافته می شود.
یکی دیگر از دست بافته های زیبا که توسط زنان ترکمن بافته می شود پشتی های ترکمنی است که شامل دو قسمت پلاس و قسمت پرزدار است.
پشتی ترکمنی بسیار شبیه قالیچه است و رنگهای آن بیشتر چهار رنگ قزل، طلایی، قره و آق است و نقوش جای گرفته در آن را گلچه و قره نقش می خوانند.
چاروق دوزی، چاروق به نوعی پای افزار و یا کفش اطلاق می شود که از پوست تهیه شده و آنرا با ریسمانهای ضخیم و بلندی به پا می بندند.
این پاپوش سنتی استان خراسان شمالی از زمانهای بسیار دور مورد استفاده مردم این منطقه بود.
چاروق با ویژگیها و ظاهر خاصش از گذشته های دور در مناطق شمال شرقی ایران از جمله بجنورد متداول بوده و با توجه به وجود ساکنان کرد و ترک می توان این پای افزار سنتی را متعلق به این منطقه دانست.
نساجی سنتی نیز با زندگی مردم این سرزمین گره خورده است و علی رغم افول این هنر در سطح کشور در استان خراسان شمالی با منسوجات نظیر چادرشب در شهرستانهای جاجرم و اسفراین همچنان کم و بیش تولید می شود.
چوخه از دیگر صنایع دست باف در استان خراسان شمالی که در دهه های اخیر این هنر دستی نیز رو به خاموشی گراییده است.
این دستبافته از پشم بره یا شتر تهیه و پس از آماده شدن پشم و تبدیل پشم به نخ تابیده از طریق پودگذاری بر روی دار زمینی تولید می شود.
چوخه به عنوان جلیقه، لباس کشتی (پالتوی چوخه)، پاتابه، کت و شلوار به کار می رود و به علت نوع آب و هوای سرد و شرایط اقلیمی، مردان، چوخه را به عنوان لباس زمستانی استفاده می کرده اند.
معمولا جوانان و پهلوانان ایل که عموما ورزشکار و سختکوش بوده اند سفارش پالتوی چوخ را می دادند و این لباس را به عنوان پوشش خاص این ورزش در هنگام مبارزه کشتی به تن می کردند.
کشتی محلی باچوخه در خراسان شمالی که با گذشت زمان همچنان در این استان رونق دارد بر گرفته از این لباس است.
جوراب بافی نیز از دیگر هنرهای دستی در خطه شمال خراسان به خصوص گستره خراسان شمالی است که بیشتر مورد استفاده اقوام چادرنشین بوده و به جوراب کرکی شهرت دارد نخ این هنر دستی از از پشم گوسفند تهیه می شود.
کلاه کرکیTمعروف ترین هنرهای دستی در خراسان شمالی به خصوص در منطقه جاجرم در جنوب غربی این استان است که با ثبت آن در یونسکو به جرگه هنرهای ایرانی پیوسته و شهره جهانی بخود گرفته و نام این کلاه از جنس کرک است و به علت داشتن حفاظ روی گوش در اصطلاح محلی به کلاه گوشی نیز معروف است.
نمدمالی، نمد مصنوعی است که بر اثر درگیری و تراکم پشم و کرک در شرایط فنی مناسب از طریق ورز دادن تهیه می شود.
این مصنوع در منطقه راز و جرگلان بیشتر به چشم می خورد و زمینه آن خودرنگ بوده و به رنگهای کرم و قهوه ای تولید شده و در نگاره های جای گرفته در آن نیز از رنگ قرمز استفاده می شود.
هنگام نقش اندازی در نمد از تصاویر و موتیفهای هندسی و همچنین حرکات حلزونی استفاده می شود و از نمد برای تهیه کلاه، پالتو و زیر انداز استفاده می کنند.
رودوزی های سنتی، رودوزی سنتی هنر آراستن پارچه های ساده با بهره گیری از نخهای الوان با کمک سوزن و قلاب است.
هنرمندان به مدد بخیه های ظریفی که بر منسوجات ساده می نشانند تلفیق زیبایی از صبر و شکیبایی و هنر را به نمایش می گذارند.
رودوزی های سنتی یکی از گسترده ترین شاخه های هنرهای سنتی است و در خراسان شمالی با توجه به تنوع قومیتها از جمله کرمانج و ترکمن این هنر از جایگاه مناسبی برخوردار است.
از انواع دوختهای این خطه گلدوزی روی پوستین، روی چاروق، ملیله دوزی و منگوله بافی، یراق دوزی و ابریشم دوزی، زنجیره دوزی، دوختهای کردی این منطقه، سنبله دوزی، زری دوزی و نوار دوزی را می توان نام برد.
زیورآلات سنتی، زیور آلات مکمل لباسهای سنتی و بومی بوده و معرف آداب، رسوم، عادات و سنن و فرهنگ مردم استان است و در مراسم عروسی و جشن و شادمانی اسب عروس نیز با زیورآلات خاص تزیین می شده است.
هنرمندان ترکمن خراسان شمالی با استفاده از طلا، نقره، قلع، فیروزه، یشم، عقیق مهره ها و نگینهای شیشه ای رنگی با ابزاری چون سندان، چکش، سمباده، سوهان، انبردست، سیم چین و مته و با ذوق و مهارت خاصی، ضمن حفظ ویژگیها و اصالتهای منطقه به خلق این آثار هنری مشغول هستند.
ساخت سازهای سنتی، از آنجا که موسیقی به عنوان یکی از ارکان مراسم، جشنها و آیینهای مختلف در فرهنگ بومی، مذهبی و ملی این استان جایگاه ویژه ای داشته، ساخت سازهای سنتی همواره از مراتب خاصی برخوردار بوده و حضور هنرمندان کمالگرا و مبتکر در ساخت سازهای ایرانی بخوبی مشهود است.
از سازهای بومی و رایج در خراسان شمالی می توان به سازهای دو تار، سه تار، دهل و سرنا، دایره، کمانچه و قشمه اشاره کرد.
ساز قشمه جزو سازهای اصیل استان است که دارای هفت بند در بالا و یک بند در زیر است و بدنه نی آن از جنس چوب ساخته می شود.
جنس این سازها غالبا از چوبهای گردو، سنجد، توت و افرا بوده و در ساخت ملزومات آنها نیز از موادی چون استخوان و شاخ قوچ استفاده می شود.
رنگرزی سنتی، رنگین کردن الیاف یا پارچه های ابریشمی، پشمی، کرک و پنبه را با استفاده از مواد طبیعی که منشا گیاهی یا حیوانی دارند با کمک روشهای قدیمی و کاملا سنتی رنگرزی می گویند.
به تبع رونق دستبافته های متنوع در خراسان شمالی و وجود شرایط اقلیمی مساعد و وجود بافت گیاهی متنوع در منطقه و همچنین رونق دامداری در آن این هنر صنعت در این استان از پیشینه بسیاری برخوردار است.
رنگرزی سنتی، با وجود تفاوتهایی که در مناطق مختلف وجود دارد، دارای فرمول مشخصی است و حاصل تجربه صدها ساله مردمان این مرز و بوم است که همواره با اقتباس از طبیعت به زندگی خود رنگ بخشیده اند.
منبت چوب، در استان خراسان شمالی با توجه به شرایط مساعد اقلیمی و تنوع بافت گیاهی و امکان تهیه انواع چوب در این استان به ویژه در دهکده رویین اسفراین این هنر از رونق خاصی برخوردار بوده است.
از دیگر رشتههای صنایع دستی در خراسان شمالی میتوان به سفالگری، تذهیب، نگارگری (میناتور)، منبتکاری، چلنگری، آهنگری، مسگری، قلمزنی، جلدسازی سنتی، رنگرزی سنتی، نقاشی روی چرم، پارچه و شیشه سرامیک و انواع سوزندوزی اشاره کرد.
هم اکنون صنعتگران خراسان شمالی در بیش از 60 رشته صنایع دستی مشغول به فعالیت هستند/س
امیدوارم سالی که پیش رو دارین....
آغاز روزایی باشه که آرزو دارین....
پیش تا پیش عیدتون مبارکاااااا...^___^
خیلی مشتاقم به منم سر بزنید
96518